vreten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vreten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vre·ten

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘(gulzig) eten’ voor het eerst aangetroffen in 1437
• Komt van ver-eten, afgeleid van eten met het voorvoegsel ver-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vreten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

vreten o

1. voer voor dieren
2. (informeel) voedsel

   ▸ Eerst komt het vreten, dan de moraal.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vreten	vrat	gevreten
klasse 5	volledig

Werkwoord

vreten

1. overgankelijk (informeel) (van personen) het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze

   • Zit toch niet zo asociaal te vreten! 

2. overgankelijk (van dieren) eten
3. overgankelijk in grote hoeveelheid gebruiken

   • Deze motorfiets vreet kettingen. 

4. absoluut een aanhoudend toenemende en pijnlijke lichamelijke of psychische gewaarwording veroorzaken

   • Dit blijft aan mij vreten. 

Hyponiemen

   

aanvreten afvreten doorvreten haasvreten hartenvreten hartevreten invreten kaalvreten opvreten overvreten uitvreten vervreten wegvreten

Afgeleide begrippen

• vreetbui, vreetfestijn, vreetijzer, vreetpartij, vreetschuur, vreetzak, vreter, vreterij

Verwante begrippen

• bikken, eten, kanen, gebruiken, nuttigen

Uitdrukkingen en gezegden

• kilometers vreten

heel veel afstand afleggen

•  Na bijna vier maanden gemiddeld 25 kilometer per dag te hebben gelopen, plus veel rustdagen, begon ik kilometers te vreten door dagelijks gemiddeld 40 kilometer te lopen.  

Vertalingen

    1. het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze   

Duits: fressen (de) Engels: stuff (en) Frans: s'empiffrer (fr)

Russisch: жрать (ru) Spaans: atracarse (es)

Gangbaarheid

• Het woord vreten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "vreten" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.