vreten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vreten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• vre·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Komt van ver-eten, afgeleid van eten met het voorvoegsel ver-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vreten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

vreten o

1. voer voor dieren
2. (informeel) voedsel

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vreten	vrat	gevreten
klasse 5	volledig

Werkwoord

vreten

1. (overgankelijk) (informeel) (van personen) het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze

   Zit toch niet zo asociaal te vreten!

2. (overgankelijk) (van dieren) eten
3. (overgankelijk) in grote hoeveelheid gebruiken

   Deze motorfiets vreet kettingen.

4. (absoluut) een aanhoudend toenemende en pijnlijke lichamelijke of psychische gewaarwording veroorzaken

   Dit blijft aan mij vreten.

Verwante begrippen

• bikken, eten, kanen, gebruiken, nuttigen

Hyponiemen

• aanvreten, afvreten, doorvreten, haasvreten, hartenvreten, invreten, kaalvreten, opvreten, overvreten, uitvreten, voortvreten, wegvreten

Afgeleide begrippen

• vreter

Verwante begrippen

• vraat, vreetbui, vreetchinees, vreetfestijn, vreetijzer, vreetpartij, vreetschuur, vreetster, vreetwolf, vreetzak

Vertalingen

    1. het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze   

Duits: fressen (de) Engels: stuff (en) Frans: s'empiffrer (fr)

Russisch: жрать (ru) Spaans: atracarse (es)