vermoeden/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vermoeden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermoeden			te vermoeden
	toekomend		zullen vermoeden			te zullen vermoeden
voltooid	tegenwoordig		hebben vermoed			te hebben vermoed
	toekomend		vermoed zullen hebben			vermoed te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vermoedend		vermoed			ev. vermoed	mv. verouderd vermoedt	vermoede
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vermoed	vermoedt	vermoedt	vermoedt	vermoedt	vermoeden	vermoeden	vermoeden
verleden (o.v.t.)	vermoedde	vermoedde	vermoedde	vermoedde	vermoedde	vermoedden	vermoedden	vermoedden
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermoeden	zult/zal vermoeden	zult/zal vermoeden	zult vermoeden	zal vermoeden	zullen vermoeden	zullen vermoeden	zullen vermoeden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermoeden	zou vermoeden	zou(dt) vermoeden	zoudt vermoeden	zou vermoeden	zouden vermoeden	zouden vermoeden	zouden vermoeden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vermoed	hebt vermoed	hebt/heeft vermoed	hebt vermoed	heeft vermoed	hebben vermoed	hebben vermoed	hebben vermoed
verleden (v.v.t.)	had vermoed	had vermoed	had vermoed	hadt vermoed	had vermoed	hadden vermoed	hadden vermoed	hadden vermoed
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermoed hebben	zal/zult vermoed hebben	zult/zal vermoed hebben	zult vermoed hebben	zal vermoed hebben	zullen vermoed hebben	zullen vermoed hebben	zullen vermoed hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermoed hebben	zou vermoed hebben	zou/zoudt vermoed hebben	zoudt vermoed hebben	zou vermoed hebben	zouden vermoed hebben	zouden vermoed hebben	zouden vermoed hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vermoed worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vermoed				er is vermoed
verleden	er werd vermoed				er was vermoed
toekomend	er zal vermoed worden				er zal vermoed zijn
voorwaardelijk	er zou vermoed worden				er zou vermoed zijn
lijdende vorm vermoed worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermoed worden			vermoed te worden
	toekomend		vermoed zullen worden			vermoed te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vermoed zijn			vermoed te zijn
	toekomend		vermoed zullen zijn			vermoed te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vermoed	wordt vermoed	wordt vermoed	wordt vermoed	wordt vermoed	worden vermoed	worden vermoed	worden vermoed
verleden (o.v.t.)	werd vermoed	werd vermoed	werd vermoed	werdt vermoed	werd vermoed	werden vermoed	werden vermoed	werden vermoed
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermoed worden	zult vermoed worden	zult vermoed worden	zult vermoed worden	zal vermoed worden	zullen vermoed worden	zullen vermoed worden	zullen vermoed worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermoed worden	zou vermoed worden	zou/zoudt vermoed worden	zoudt vermoed worden	zou vermoed worden	zouden vermoed worden	zouden vermoed worden	zouden vermoed worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vermoed	bent vermoed	bent/is vermoed	zijt vermoed	is vermoed	zijn vermoed	zijn vermoed	zijn vermoed
verleden (v.v.t.)	was vermoed	was vermoed	was vermoed	waart vermoed	was vermoed	waren vermoed	waren vermoed	waren vermoed
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermoed zijn	zult vermoed zijn	zult vermoed zijn	zult vermoed zijn	zal vermoed zijn	zullen vermoed zijn	zullen vermoed zijn	zullen vermoed zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermoed zijn	zou vermoed zijn	zou/zoudt vermoed zijn	zoudt vermoed zijn	zou vermoed zijn	zouden vermoed zijn	zouden vermoed zijn	zouden vermoed zijn