vermoed
Uiterlijk
![]() |
- ver·moed
- vervoeging van vermoeden: de stam zonder -d omdat de stam al op -d eindigt en zonder ge- vanwege voorvoegsel
vervoeging van |
---|
vermoeden |
vermoed
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vermoeden
- Ik vermoed.
- gebiedende wijs van vermoeden
- Vermoed!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vermoeden
- Vermoed je?
vervoeging van: | vermoeden… |
verbogen vorm: | vermoede |
vermoed
- voltooid deelwoord van vermoeden
- vormt de voltooide tijden
- Ik had wel enigszins vermoed dat dit zou gebeuren.
- Zelfs hij kon toen onmogelijk hebben vermoed dat hij zo snel gelijk zou krijgen.
- vormt de onpersoonlijke lijdende vorm
- Wat al vermoed werd bevestigt dit bericht.
- De problemen zijn groter dan aanvankelijk werd vermoed.
- attributief gebruikt
- Van elk geval van fraude of vermoede fraude moet melding gemaakt worden.
- Het woord vermoed staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 7
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 2 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Voltooid deelwoord gelijk aan stam (zonder ge- -d)
- Werkwoordsvorm in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal