uitzwavelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitzwavelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitzwavelen			uit te zwavelen
	toekomend		zullen uitzwavelen uit zullen zwavelen			te zullen uitzwavelen uit te zullen zwavelen
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgezwaveld			te hebben uitgezwaveld
	toekomend		uitgezwaveld zullen hebben			uitgezwaveld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitzwavelend		uitgezwaveld			ev. zwavel uit	mv. verouderd zwavelt uit	zwavele uit (bijzin) uitzwavele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	zwavel uit	zwavelt uit	zwavelt uit	zwavelt uit	zwavelt uit	zwavelen uit	zwavelen uit	zwavelen uit
verleden (o.v.t.)	zwavelde uit	zwavelde uit	zwavelde uit	zwavelde uit	zwavelde uit	zwavelden uit	zwavelden uit	zwavelden uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitzwavelen	zult/zal uitzwavelen	zult/zal uitzwavelen	zult uitzwavelen	zal uitzwavelen	zullen uitzwavelen	zullen uitzwavelen	zullen uitzwavelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitzwavelen	zou uitzwavelen	zou(dt) uitzwavelen	zoudt uitzwavelen	zou uitzwavelen	zouden uitzwavelen	zouden uitzwavelen	zouden uitzwavelen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitzwavel	uitzwavelt	uitzwavelt	uitzwavelt	uitzwavelt	uitzwavelen	uitzwavelen	uitzwavelen
verleden (o.v.t.)	uitzwavelde	uitzwavelde	uitzwavelde	uitzwavelde	uitzwavelde	uitzwavelden	uitzwavelden	uitzwavelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitzwavelen uit zal zwavelen	zult/zal uitzwavelen uit zult/zal zwavelen	zult/zal uitzwavelen uit zult/zal zwavelen	zult uitzwavelen uit zult zwavelen	zal uitzwavelen uit zal zwavelen	zullen uitzwavelen uit zullen zwavelen	zullen uitzwavelen uit zullen zwavelen	zullen uitzwavelen uit zullen zwavelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitzwavelen uit zou zwavelen	zou uitzwavelen uit zou zwavelen	zou(dt) uitzwavelen uit zou(dt) zwavelen	zoudt uitzwavelen uit zoudt zwavelen	zou uitzwavelen uit zou zwavelen	zouden uitzwavelen uit zouden zwavelen	zouden uitzwavelen uit zouden zwavelen	zouden uitzwavelen uit zouden zwavelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgezwaveld	hebt uitgezwaveld	hebt/heeft uitgezwaveld	hebt uitgezwaveld	heeft uitgezwaveld	hebben uitgezwaveld	hebben uitgezwaveld	hebben uitgezwaveld
verleden (v.v.t.)	had uitgezwaveld	had uitgezwaveld	had uitgezwaveld	hadt uitgezwaveld	had uitgezwaveld	hadden uitgezwaveld	hadden uitgezwaveld	hadden uitgezwaveld
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgezwaveld hebben	zal/zult uitgezwaveld hebben	zult/zal uitgezwaveld hebben	zult uitgezwaveld hebben	zal uitgezwaveld hebben	zullen uitgezwaveld hebben	zullen uitgezwaveld hebben	zullen uitgezwaveld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgezwaveld hebben	zou uitgezwaveld hebben	zou/zoudt uitgezwaveld hebben	zoudt uitgezwaveld hebben	zou uitgezwaveld hebben	zouden uitgezwaveld hebben	zouden uitgezwaveld hebben	zouden uitgezwaveld hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgezwaveld worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgezwaveld				er is uitgezwaveld
verleden	er werd uitgezwaveld				er was uitgezwaveld
toekomend	er zal uitgezwaveld worden				er zal uitgezwaveld zijn
voorwaardelijk	er zou uitgezwaveld worden				er zou uitgezwaveld zijn
lijdende vorm uitgezwaveld worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgezwaveld worden			uitgezwaveld te worden
	toekomend		uitgezwaveld zullen worden			uitgezwaveld te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgezwaveld zijn			uitgezwaveld te zijn
	toekomend		uitgezwaveld zullen zijn			uitgezwaveld te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgezwaveld	wordt uitgezwaveld	wordt uitgezwaveld	wordt uitgezwaveld	wordt uitgezwaveld	worden uitgezwaveld	worden uitgezwaveld	worden uitgezwaveld
verleden (o.v.t.)	werd uitgezwaveld	werd uitgezwaveld	werd uitgezwaveld	werdt uitgezwaveld	werd uitgezwaveld	werden uitgezwaveld	werden uitgezwaveld	werden uitgezwaveld
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgezwaveld worden	zult uitgezwaveld worden	zult uitgezwaveld worden	zult uitgezwaveld worden	zal uitgezwaveld worden	zullen uitgezwaveld worden	zullen uitgezwaveld worden	zullen uitgezwaveld worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgezwaveld worden	zou uitgezwaveld worden	zou/zoudt uitgezwaveld worden	zoudt uitgezwaveld worden	zou uitgezwaveld worden	zouden uitgezwaveld worden	zouden uitgezwaveld worden	zouden uitgezwaveld worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgezwaveld	bent uitgezwaveld	bent/is uitgezwaveld	zijt uitgezwaveld	is uitgezwaveld	zijn uitgezwaveld	zijn uitgezwaveld	zijn uitgezwaveld
verleden (v.v.t.)	was uitgezwaveld	was uitgezwaveld	was uitgezwaveld	waart uitgezwaveld	was uitgezwaveld	waren uitgezwaveld	waren uitgezwaveld	waren uitgezwaveld
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgezwaveld zijn	zult uitgezwaveld zijn	zult uitgezwaveld zijn	zult uitgezwaveld zijn	zal uitgezwaveld zijn	zullen uitgezwaveld zijn	zullen uitgezwaveld zijn	zullen uitgezwaveld zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgezwaveld zijn	zou uitgezwaveld zijn	zou/zoudt uitgezwaveld zijn	zoudt uitgezwaveld zijn	zou uitgezwaveld zijn	zouden uitgezwaveld zijn	zouden uitgezwaveld zijn	zouden uitgezwaveld zijn