snor

Snor

Snor

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  snor    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• snor

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	snor	snorren
verkleinwoord	snorretje	snorretjes

Zelfstandig naamwoord

snor v/m

1. beharing tussen neus en bovenlip
2. een vogel (Locustella luscinioides ) die tot de rietzangers Sylviidae behoort en een snorrend geluid voortbrengt

Synoniemen

• knevel

Hyponiemen

borstelsnor bromsnor

druipsnor gluipsnor

hangsnor hitlersnor

kattensnor poppesnor tandenborstelsnor

walrussensnor walrussnor zeiksnor

Afgeleide begrippen

gesnor snorbaard snorder

snordragend snorfiets snorfietser

snorhaar snorloos snorpunt

snorrenbaard snorrenkop snorring

snorscooter snorvleermuis snorwagen

Vertalingen

    1. beharing   

Armeens: բեղեր (hy) Chamorro: bigoti (ch) Duits: Schnurrbart (de) m Engels: moustache (en) Fins: viikset (fi) Frans: moustache (fr) v

Noord-Sotho: têdu Papiamento: bigoti Quechua: simi millma (qu) Spaans: bigote (es) m, mostacho (es) m O'odham: chiniwo (ood) Tok Pisin: mausgras (tpi)

    2. vogel   

Duits: Rohrschwirl (de) Engels: Savi's warbler (en) Frans: locustelle luscinioïde (fr)

Noors: sumpsanger (no) Tsjechisch: cvrčilka slavíková (cs) Zweeds: vassångare (sv)

Werkwoord

vervoeging van
snorren

snor

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snorren
   

   Ik snor.

2. gebiedende wijs van snorren
   

   Snor!

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snorren
   

   Snor je?

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.