snor

Snor

Snor

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  snor    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• snor

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘haar op de bovenlip’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1844

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	snor	snorren
verkleinwoord	snorretje	snorretjes

Zelfstandig naamwoord

snor v/m

1. beharing tussen neus en bovenlip
2. een vogel (Locustella luscinioides ) die tot de rietzangers Sylviidae behoort en een snorrend geluid voortbrengt

Synoniemen

• [1] knevel, moustache

Hyponiemen

borstelsnor bromsnor

druipsnor gluipsnor

hangsnor hitlersnor

kattensnor poppesnor tandenborstelsnor

walrussensnor walrussnor zeiksnor

Afgeleide begrippen

gesnor snorbaard snorder

snordragend snorfiets snorfietser

snorhaar snorloos snorpunt

snorrenbaard snorrenkop snorring

snorscooter snorvleermuis snorwagen

Vertalingen

    1. beharing   

Armeens: բեղեր (hy) Chamorro: bigoti (ch) Duits: Schnurrbart (de) m Engels: moustache (en) Fins: viikset (fi) Frans: moustache (fr) v

Noord-Sotho: têdu Papiamento: bigoti Quechua: simi millma (qu) Russisch: усы (ru) mv Spaans: bigote (es) m, mostacho (es) m O'odham: chiniwo Tok Pisin: mausgras (tpi)

    2. vogel   

Duits: Rohrschwirl (de) Engels: Savi's warbler (en) Frans: locustelle luscinioïde (fr)

Noors: sumpsanger (no) Tsjechisch: cvrčilka slavíková (cs) Russisch: соловьиный сверчок (ru) m Zweeds: vassångare (sv)

Werkwoord

vervoeging van
snorren

snor

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snorren
   

   • Ik snor. 

2. gebiedende wijs van snorren
   

   • Snor! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snorren
   

   • Snor je? 

Gangbaarheid

• Het woord snor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'snor' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.