knevel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  knevel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kne·vel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘stokje om het losdraaien te beletten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1567
• In de betekenis van ‘snor’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1560

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	knevel	knevels
verkleinwoord	kneveltje	kneveltjes

Zelfstandig naamwoord

de knevel m

1. een prop, doek of stuk plakband waarmee iemand het spreken belet wordt

   • Ze deden ruw een stuk plakband als knevel over zijn mond. 

2. een grote brede snor waarvan het lijkt dat deze het spreken zou bemoeilijken

   • De mannen hadden indrukwekkende knevels. 

Vertalingen

    1. een prop, doek of stuk plakband waarmee iemand het spreken belet wordt   

Engels: gag (en) Duits: Knebel (de)

    2. grote brede snor   

Afrikaans: knewel (af) Duits: Schnurrbart (de)

Werkwoord

vervoeging van
knevelen

knevel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van knevelen
   

   • Ik knevel. 

2. gebiedende wijs van knevelen
   

   • Knevel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van knevelen
   

   • Knevel je? 

Gangbaarheid

• Het woord knevel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knevel" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.