plante

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plante    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• plan·te

Werkwoord

vervoeging van
planten

plante

1. aanvoegende wijs van planten

Frans

Werkwoord

vervoeging van
planter

plante

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van planter
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van planter
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van planter

Zelfstandig naamwoord

plante v

1. plant (organisme)
2. plant (gewas)

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

plante

1. plant

Schrijfwijzen

• plaant
• plaante
• plant

Synoniemen

• gruinerij

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈplɑntə /

Woordafbreking

• plan·te

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoordse woord  planta ww , dat van het Latijnse woord  plantare ww  komt

Naar frequentie

vervoeging
onbepaalde wijs	plante
tegenwoordige tijd	planter
verleden tijd	planta plantet
voltooid deelwoord	planta plantet
onvoltooid deelwoord	plantende
lijdende vorm	plantes
gebiedende wijs	plant
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

plante

1. overgankelijk, (plantkunde) planten, poten

   « I fjor ble det plantet 137.000 dekar skog her i landet, en liten nedgang fra året før.»

   Vorig jaar werd er 13.700 hectare bos in dit land geplant, een lichte daling ten opzichte van het voorgaande jaar.

2. overgankelijk plaatsen, zetten

   «Roald Amundsen plantet det norske flagget på Sydpolen.»

   Roald Amundsen zette de Noorse vlag op de Zuidpool.

Verwante begrippen

•  dyrke ww 
•  sette ww 
•  så ww 

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	plante	m: planten v: planta	planter	plantene
genitief	plantes	v: plantens m: plantas	planters	plantenes

Zelfstandig naamwoord

plante, m / v

1. (plantkunde) plant, gewas

Afgeleide begrippen

   

lante om zn   plante ut zn   granplante zn   kålplante zn   planteriket zn   planteskole zn   potteplante zn   sjøplante zn

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈplɑntə /

Woordafbreking

• plan·te

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoordse woord  planta ww , dat van het Latijnse woord  plantare ww  komt

vervoeging
onbepaalde wijs	plante planta
tegenwoordige tijd	plantar
verleden tijd	planta
voltooid deelwoord	planta
onvoltooid deelwoord	plantande
lijdende vorm	plantast
gebiedende wijs	plant planta plante
vervoegingsklasse	Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

plante

1. overgankelijk, (plantkunde) planten, poten
2. overgankelijk plaatsen, zetten

Schrijfwijzen

•  planta ww 

Verwante begrippen

•  dyrke ww 
•  setje ww 
•  så ww 

Werkwoord

plante

1. zwakke verbuiging gebiedende wijs van planta

Schrijfwijzen

•  plant ww 
•  planta ww 

Werkwoord

plante

1. zwakke verbuiging gebiedende wijs van plante

Schrijfwijzen

•  plant ww 
•  planta ww 

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	plante	planten	plantar	plantane

v	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	plante	planta	planter	plantene

Zelfstandig naamwoord

plante, m / v

1. (plantkunde) plant, gewas

Afgeleide begrippen

   

granplante zn   kålplante zn   planta om zn   plante om zn   planta ut zn   plante ut zn   planteriket zn   planteskole zn   planteskule zn   potteplante zn   sjøplante zn

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
plantar

plante

1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van plantar
2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van plantar
3. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van plantar