dulcis

Latijn

Indo-Europees: *dl̥kú- (zoet).

Erfwoorden in het Romaans:

dulcis

zoet, aangenaam van smaak;
«Uvae dulces»
Zoete druiven
(figuurlijk): liefelijk, aangenaam;
«Dulce et decorum est pro patria mori.»
Het is aangenaam en eervol voor het vaderland te sterven.^[1]
(figuurlijk) (van een persoon): liefderijk, teder, vriendelijk, aangenaam, lief

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	dulcis	dulcis	dulce	dulcēs	dulcēs	dulcia
genitief	dulcis	dulcis	dulcis	dulcium	dulcium	dulcium
datief	dulcī	dulcī	dulcī	dulcibus	dulcibus	dulcibus
accusatief	dulcem	dulcem	dulce	dulcēs	dulcēs	dulcia
ablatief	dulcī	dulcī	dulcī	dulcibus	dulcibus	dulcibus
vocatief	dulcis	dulcis	dulce	dulcēs	dulcēs	dulcia
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): dulcior
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): dulcissimus

s.v. dulcis, in
J.B. Kan - H.P. Schröder
(ed.), Latijnsch-Nederlandsch Woordenboek, Utrecht, 1864, pp. 172-173.