duidelijk

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • dui·de·lijk
Woordherkomst en -opbouw
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen duidelijk duidelijker duidelijkst
verbogen duidelijke duidelijkere duidelijkste
partitief duidelijks duidelijkers -

Bijvoeglijk naamwoord

duidelijk

  1. niet mis te verstaan
    • Dit was een duidelijke verklaring van de oorzaak ervan. 
     Duidelijk blijkt dat de diepere betekenis voor ons nog even waardevol is. Voor de viering zullen wij, terugdenkend aan vroeger, zeker veel mogelijkheden vinden.[2]
  2. goed te herkennen
    • Zijn laatste foto gaf de duidelijkste weergave. 
  3. gemakkelijk te begrijpen
    • De leraar wist alles duidelijk uit te leggen. 
  4. scherp afgetekend zonder grijstinten
     Zij grossierde niet bepaald in vormen. Met haar benige, tanige en uitgemergelde gestalte was zij meer iemand van duidelijke en consequente lijnen. Maar zij was in haar etherische hardheid onmiskenbaar fascinerend.[3]
Synoniemen
Antoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[4]

Verwijzingen