conclusie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conclusie    (hulp, bestand)
• IPA: /kɔŋˈklyzi/

Woordafbreking

• con·clu·sie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gevolgtrekking’ voor het eerst aangetroffen in 1285
• afgeleid van het Latijnse clūdere (sluiten) met het voorvoegsel con-
• Naamwoord van handeling van concluderen met het achtervoegsel -ie

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	conclusie	conclusies
verkleinwoord	conclusietje	conclusietjes

Zelfstandig naamwoord

conclusie v

1. de uitkomst van een denkproces, besluit, gevolgtrekking, bevinding

   • De conclusie van het betoog was dat de regering onvoldoende rekening had gehouden met de belangen van de bewoners. 

   ∗ Deze conclusie, zijn verklaring van plichtsbesef en de resten van zijn garnalensoesje spoelde hij weg met een grote slok zoete witte wijn, terwijl ik bleef zitten met de vraag hoe hij vanuit dit geïsoleerde hotel, dat op honderden kilometers van zee lag, leiding gaf aan een intercontinentaal georiënteerd maritiem bedrijf, maar ik durfde het niet te vragen, want hij had alweer een nieuw roesje in zijn mond gestopt.

2. verklaring geschreven door een advocaat waarin een partij in een rechtszaak zijn eisen en middelen uiteenzet

Synoniemen

• gevolgtrekking, slotsom

Hyponiemen

   

beleidsconclusie conclusie van antwoord conclusie van dupliek conclusie van repliek deelconclusie eindconclusie hoofdconclusie overallconclusie slotconclusie subconclusie tussenconclusie

Verwante begrippen

• logica, gevolg

Vertalingen

    1.   

Duits: Schlussfolgerung (de) Engels: conclusion (en) Frans: conclusion (fr)

Italiaans: conclusione (it) Spaans: conclusión (es)

Gangbaarheid

• Het woord conclusie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'conclusie' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.