concluderen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  concluderen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˌkɔŋklyˈderən/

Woordafbreking

• con·clu·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘besluiten’ voor het eerst aangetroffen in 1370
• afgeleid van het Franse concluder (thans conclure) of daarvoor van het Latijnse 'conclūdere' met het achtervoegsel -eren
  

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
concluderen	concludeerde	geconcludeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

concluderen

1. overgankelijk tot een eis komen

   • Hij werd tot invrijheidsstelling geconcludeerd. 

2. overgankelijk tot een besluit komen, een conclusie trekken

   ▸ Het inspectierapport, dat onder meer concludeert dat er sprake is van financieel wanbeheer op de school, vormt de belangrijkste onderbouwing voor Slobs vordering dat het bestuur moet opstappen.

   ▸ Nu ik haar schaamteloos kon aankijken omdat zij voor mij stond, zag ik mijzelf genoodzaakt te concluderen dat zij niet echt mooi was, althans niet op de banale manier waarop mooie vrouwen doorgaans mooi zijn.

Verwante begrippen

• conclusie

Vertalingen

    2. (overgankelijk) tot een besluit komen   

Catalaans: concloure (ca) Deens: slutte (da) Duits: folgern (de), schlussfolgern (de) Engels: conclude (en), abstract (en), induce (en), infer (en), find (en) Esperanto: konkludi (eo) Faeröers: koma til niðurløgu (fo) Fins: tehdä johtopäätös (fi)

Frans: conclure (fr) Ido: konkluzar (io) Italiaans: concludere (it), dedurre (it) Papiaments: konklú Portugees: concluir (pt), depreender (pt), tirar conclusão de (pt) Roemeens: determina (ro) Spaans: concluir (es), sacar conclusión (es)

Gangbaarheid

• Het woord concluderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "concluderen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.