amitinus
Uiterlijk
ămĭtīnus
- van een tante van vaderskant afstammend.
- toebehorend aan een tante, neef of nicht.
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | ămĭtīnus | ămĭtīna | ămĭtīnum | ămĭtīnī | ămĭtīnae | ămĭtīna |
genitief | ămĭtīnī | ămĭtīnae | ămĭtīnī | ămĭtīnōrum | ămĭtīnārum | ămĭtīnōrum |
datief | ămĭtīnō | ămĭtīnae | ămĭtīnō | ămĭtīnīs | ămĭtīnīs | ămĭtīnīs |
accusatief | ămĭtīnum | ămĭtīnam | ămĭtīnum | ămĭtīnōs | ămĭtīnās | ămĭtīna |
ablatief | ămĭtīnō | ămĭtīnā | ămĭtīnō | ămĭtīnīs | ămĭtīnīs | ămĭtīnīs |
vocatief | ămĭtīne | ămĭtīna | ămĭtīnum | ămĭtīnī | ămĭtīnae | ămĭtīna |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): ămĭtīnior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): ămĭtīnissimus |
ămĭtīnus m
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | ămĭtīnus | ămĭtīnī |
genitief | ămĭtīnī | ămĭtīnōrum |
datief | ămĭtīnō | ămĭtīnīs |
accusatief | ămĭtīnum | ămĭtīnōs |
vocatief | ămĭtīne | ămĭtīnī |
ablatief | ămĭtīnō | ămĭtīnīs |