wantrouwen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wantrouwen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɑntrɑuwə(n) / (3 lettergrepen)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
wantrouwen	wantrouwig

Woordafbreking

• wan·trou·wen

Woordherkomst en -opbouw

• ww: van Middelnederlands, *samenstelling van  wan bn  en  trouwen ww 
• zn: zelfstandig gebruikt ww, in de betekenis van ‘mistrouwen, achterdocht’ voor het eerst aangetroffen in 1573

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wantrouwen	wantrouwde	gewantrouwd
zwak -d	volledig

Werkwoord

wantrouwen

1. overgankelijk niet vertrouwen, argwanend zijn tegen

   • Wantrouw e-mails met bijlagen van onbekende afzenders. 

Antoniemen

• vertrouwen

Vertalingen

    1. niet vertrouwen   

Duits: misstrauen (de) Engels: mistrust (en), distrust (en)

Spaans: desconfiar (es) (de), recelar (es), sospechar (es)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wantrouwen	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het wantrouwen o

1. afwezigheid van vertrouwen

Synoniemen

• achterdocht, argwaan

Afgeleide begrippen

• wantrouwig

Vertalingen

    1.   

Engels: suspicion (en)

Spaans: desconfianza (es) v, escama (es) v, recelo (es) m, sospecha (es) v, suspicacia (es) v

Gangbaarheid

• Het woord wantrouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wantrouwen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.