veto

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  veto    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ve·to

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verbod’ voor het eerst aangetroffen in 1778
• Latijn: eerste persoon enkelvoud in de onvoltooid tegenwoordige tijd van “vetare” (verbieden)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	veto	veto's
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

het veto o

1. (politiek) het recht, dat aan één of meer partijen van een besluitvormende raad kan zijn verleend, om het in stemming brengen van voorstellen te verbieden of aangenomen besluiten ongeldig te verklaren

   • Een veto kon worden voorkomen door de tekst wat af te zwakken. 

Synoniemen

• nee, njet

Afgeleide begrippen

• vetorecht

Verwante begrippen

• beslissend, besluitvorming, blokkade, opposant, overleg, privilege, stemming, unanimiteit, verhindering, voorkeurstem, voorrecht

Vertalingen

    1. veto   

Duits: veto (de) m Engels: veto (en)

Frans: veto (fr) m Spaans: veda (es) v, veto (es) m

Werkwoord

vervoeging van
vetoën

veto

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vetoën
   

   • Ik veto. 

2. gebiedende wijs van vetoën
   

   • Veto! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vetoën
   

   • Veto je? 

Gangbaarheid

• Het woord veto staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "veto" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
94 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Turks

Woordafbreking

• ve·to

	enkelvoud	meervoud
nominatief	veto	vetolar
genitief	vetonun	vetoların
datief	vetoya	vetolara
accusatief	vetoyu	vetoları
locatief	vetoda	vetolarda
ablatief	vetodan	vetolardan

Zelfstandig naamwoord

veto

1. veto