uitklaren/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitklaren
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitklaren			uit te klaren
	toekomend		zullen uitklaren uit zullen klaren			te zullen uitklaren uit te zullen klaren
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgeklaard			te hebben uitgeklaard
	toekomend		uitgeklaard zullen hebben			uitgeklaard te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitklarend		uitgeklaard			ev. klaar uit	mv. verouderd klaart uit	klare uit (bijzin) uitklare
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	klaar uit	klaart uit	klaart uit	klaart uit	klaart uit	klaren uit	klaren uit	klaren uit
verleden (o.v.t.)	klaarde uit	klaarde uit	klaarde uit	klaarde uit	klaarde uit	klaarden uit	klaarden uit	klaarden uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitklaren	zult/zal uitklaren	zult/zal uitklaren	zult uitklaren	zal uitklaren	zullen uitklaren	zullen uitklaren	zullen uitklaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitklaren	zou uitklaren	zou(dt) uitklaren	zoudt uitklaren	zou uitklaren	zouden uitklaren	zouden uitklaren	zouden uitklaren
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitklaar	uitklaart	uitklaart	uitklaart	uitklaart	uitklaren	uitklaren	uitklaren
verleden (o.v.t.)	uitklaarde	uitklaarde	uitklaarde	uitklaarde	uitklaarde	uitklaarden	uitklaarden	uitklaarden
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitklaren uit zal klaren	zult/zal uitklaren uit zult/zal klaren	zult/zal uitklaren uit zult/zal klaren	zult uitklaren uit zult klaren	zal uitklaren uit zal klaren	zullen uitklaren uit zullen klaren	zullen uitklaren uit zullen klaren	zullen uitklaren uit zullen klaren
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitklaren uit zou klaren	zou uitklaren uit zou klaren	zou(dt) uitklaren uit zou(dt) klaren	zoudt uitklaren uit zoudt klaren	zou uitklaren uit zou klaren	zouden uitklaren uit zouden klaren	zouden uitklaren uit zouden klaren	zouden uitklaren uit zouden klaren
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgeklaard	hebt uitgeklaard	hebt/heeft uitgeklaard	hebt uitgeklaard	heeft uitgeklaard	hebben uitgeklaard	hebben uitgeklaard	hebben uitgeklaard
verleden (v.v.t.)	had uitgeklaard	had uitgeklaard	had uitgeklaard	hadt uitgeklaard	had uitgeklaard	hadden uitgeklaard	hadden uitgeklaard	hadden uitgeklaard
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgeklaard hebben	zal/zult uitgeklaard hebben	zult/zal uitgeklaard hebben	zult uitgeklaard hebben	zal uitgeklaard hebben	zullen uitgeklaard hebben	zullen uitgeklaard hebben	zullen uitgeklaard hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgeklaard hebben	zou uitgeklaard hebben	zou/zoudt uitgeklaard hebben	zoudt uitgeklaard hebben	zou uitgeklaard hebben	zouden uitgeklaard hebben	zouden uitgeklaard hebben	zouden uitgeklaard hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgeklaard worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgeklaard				er is uitgeklaard
verleden	er werd uitgeklaard				er was uitgeklaard
toekomend	er zal uitgeklaard worden				er zal uitgeklaard zijn
voorwaardelijk	er zou uitgeklaard worden				er zou uitgeklaard zijn
lijdende vorm uitgeklaard worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgeklaard worden			uitgeklaard te worden
	toekomend		uitgeklaard zullen worden			uitgeklaard te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgeklaard zijn			uitgeklaard te zijn
	toekomend		uitgeklaard zullen zijn			uitgeklaard te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgeklaard	wordt uitgeklaard	wordt uitgeklaard	wordt uitgeklaard	wordt uitgeklaard	worden uitgeklaard	worden uitgeklaard	worden uitgeklaard
verleden (o.v.t.)	werd uitgeklaard	werd uitgeklaard	werd uitgeklaard	werdt uitgeklaard	werd uitgeklaard	werden uitgeklaard	werden uitgeklaard	werden uitgeklaard
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgeklaard worden	zult uitgeklaard worden	zult uitgeklaard worden	zult uitgeklaard worden	zal uitgeklaard worden	zullen uitgeklaard worden	zullen uitgeklaard worden	zullen uitgeklaard worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgeklaard worden	zou uitgeklaard worden	zou/zoudt uitgeklaard worden	zoudt uitgeklaard worden	zou uitgeklaard worden	zouden uitgeklaard worden	zouden uitgeklaard worden	zouden uitgeklaard worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgeklaard	bent uitgeklaard	bent/is uitgeklaard	zijt uitgeklaard	is uitgeklaard	zijn uitgeklaard	zijn uitgeklaard	zijn uitgeklaard
verleden (v.v.t.)	was uitgeklaard	was uitgeklaard	was uitgeklaard	waart uitgeklaard	was uitgeklaard	waren uitgeklaard	waren uitgeklaard	waren uitgeklaard
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgeklaard zijn	zult uitgeklaard zijn	zult uitgeklaard zijn	zult uitgeklaard zijn	zal uitgeklaard zijn	zullen uitgeklaard zijn	zullen uitgeklaard zijn	zullen uitgeklaard zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgeklaard zijn	zou uitgeklaard zijn	zou/zoudt uitgeklaard zijn	zoudt uitgeklaard zijn	zou uitgeklaard zijn	zouden uitgeklaard zijn	zouden uitgeklaard zijn	zouden uitgeklaard zijn