subiunctivus
Uiterlijk
subiunctivus m
- wat tot verbinding dient
- aanvoegend als in aanvoegende wijs
- conjunctief
enkelvoud | meervoud | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
nominatief | subiunctivus | subiunctiva | subiunctivum | subiunctivī | subiunctivae | subiunctiva |
genitief | subiunctivī | subiunctivae | subiunctivī | subiunctivōrum | subiunctivārum | subiunctivōrum |
datief | subiunctivō | subiunctivae | subiunctivō | subiunctivīs | subiunctivīs | subiunctivīs |
accusatief | subiunctivum | subiunctivam | subiunctivum | subiunctivōs | subiunctivās | subiunctiva |
ablatief | subiunctivō | subiunctivā | subiunctivō | subiunctivīs | subiunctivīs | subiunctivīs |
vocatief | subiunctive | subiunctiva | subiunctivum | subiunctivī | subiunctivae | subiunctiva |
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): subiunctivior | ||||||
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): subiunctivissimus |