snuit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  snuit    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• snuit

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘vooruitspringend deel van kop’ voor het eerst aangetroffen in 1477

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	snuit	snuiten
verkleinwoord	snuitje	snuitjes

Zelfstandig naamwoord

snuit m

1. (anatomie) reukorgaan van dieren

   • Honden en katten met een platte snuit mogen voortaan niet meer meevliegen met Brussels Airlines. 

2. gezicht

Synoniemen

• bakkes, bek, smoel, tronie, snoet, porum, ponum, muil. gelaat, smoelwerk

Hyponiemen

• varkenssnuit, zuigsnuit

Afgeleide begrippen

• gesnuit, snuiten, snuiter, snuitkever, snuitvlieg, snuitvlinder, snuitvormig

Vertalingen

    1.   

Duits: Schnauze (de) v Engels: muzzle (en), snout (en)

Frans: museau (fr) m Spaans: hocico (es) m, morro (es) m Waals: muzea (wa) m

Werkwoord

vervoeging van
snuiten

snuit

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van snuiten
2. gebiedende wijs van snuiten

Gangbaarheid

• Het woord snuit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snuit" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.