otročí

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /ɔtrɔtʃiː/

Woordafbreking

• ot·ro·čí

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het zelfstandige naamwoord otrok met het achtervoegsel -čí

Bijvoeglijk naamwoord

otročí

1. slaven-; met betrekking tot slaven
2. slaafs

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	mannelijk		vrouwelijk	onzijdig	mannelijk		vrouwelijk	onzijdig
	bezield	onbezield			bezield	onbezield
nominatief	otročí				otročí
genitief	otročího		otročí	otročího	otročích
datief	otročímu		otročí	otročímu	otročím
accusatief	otročího	otročí			otročí
vocatief	otročí				otročí
locatief	otročím		otročí	otročím	otročích
instrumentalis	otročím		otročí	otročím	otročími

Synoniemen

1. –
2. otrocký

Verwijzingen

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)

Werkwoord

otročí

1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord otročit
2. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord otročit