ontstijgen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van ontstijgen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		ontstijgen			te ontstijgen
	toekomend		zullen ontstijgen			te zullen ontstijgen
voltooid	tegenwoordig		hebben ontstegen			te hebben ontstegen
	toekomend		ontstegen zullen hebben			ontstegen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	ontstijgend		ontstegen			ev. ontstijg	mv. verouderd ontstijgt	ontstijge
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	ontstijg	ontstijgt	ontstijgt	ontstijgt	ontstijgt	ontstijgen	ontstijgen	ontstijgen
verleden (o.v.t.)	ontsteeg	ontsteeg	ontsteeg	ontsteegt	ontsteeg	ontstegen	ontstegen	ontstegen
toekomend (o.t.t.t.)	zal ontstijgen	zult/zal ontstijgen	zult/zal ontstijgen	zult ontstijgen	zal ontstijgen	zullen ontstijgen	zullen ontstijgen	zullen ontstijgen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou ontstijgen	zou ontstijgen	zou(dt) ontstijgen	zoudt ontstijgen	zou ontstijgen	zouden ontstijgen	zouden ontstijgen	zouden ontstijgen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb ontstegen	hebt ontstegen	hebt/heeft ontstegen	hebt ontstegen	heeft ontstegen	hebben ontstegen	hebben ontstegen	hebben ontstegen
verleden (v.v.t.)	had ontstegen	had ontstegen	had ontstegen	hadt ontstegen	had ontstegen	hadden ontstegen	hadden ontstegen	hadden ontstegen
toekomend (v.t.t.t.)	zal ontstegen hebben	zal/zult ontstegen hebben	zult/zal ontstegen hebben	zult ontstegen hebben	zal ontstegen hebben	zullen ontstegen hebben	zullen ontstegen hebben	zullen ontstegen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou ontstegen hebben	zou ontstegen hebben	zou/zoudt ontstegen hebben	zoudt ontstegen hebben	zou ontstegen hebben	zouden ontstegen hebben	zouden ontstegen hebben	zouden ontstegen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm ontstegen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt ontstegen				er is ontstegen
verleden	er werd ontstegen				er was ontstegen
toekomend	er zal ontstegen worden				er zal ontstegen zijn
voorwaardelijk	er zou ontstegen worden				er zou ontstegen zijn
lijdende vorm ontstegen worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		ontstegen worden			ontstegen te worden
	toekomend		ontstegen zullen worden			ontstegen te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		ontstegen zijn			ontstegen te zijn
	toekomend		ontstegen zullen zijn			ontstegen te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	—	—	—	—	wordt ontstegen	—	—	worden ontstegen
verleden (o.v.t.)	—	—	—	—	werd ontstegen	—	—	werden ontstegen
toekomend (o.t.t.t.)	—	—	—	—	zal ontstegen worden	—	—	zullen ontstegen worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	—	—	—	—	zou ontstegen worden	—	—	zouden ontstegen worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	—	—	—	—	is ontstegen	—	—	zijn ontstegen
verleden (v.v.t.)	—	—	—	—	was ontstegen	—	—	waren ontstegen
toekomend (v.t.t.t.)	—	—	—	—	zal ontstegen zijn	—	—	zullen ontstegen zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	—	—	—	—	zou ontstegen zijn	—	—	zouden ontstegen zijn