kon

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kon    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kon

Woordherkomst en -opbouw

• De huidige vorm is ontstaan uit het oudere konde, wat eigenlijk de onvoltooid verleden tijd was van het Middelnederlandse connen, dat bestond als nevenvorm naast kunnen. De uitgang -de is gaandeweg geheel verdwenen, net als bij het praeteritum enkelvoud van bijvoorbeeld zeggen. De klankwisseling u-o in de stam enerzijds en het verdwijnen van de zwakke verledentijdsuitgang anderzijds hebben elkaar wellicht versterkt door analogie met klasse 3.

Werkwoord

vervoeging van
kunnen

kon

1. enkelvoud verleden tijd van kunnen
   

   • Ik kon. 
     
   • Jij kon. 
     
   • Hij, zij, het kon. 

   ▸ Ik kon niet alles goed volgen, maar het monotone geluid van stemmen om mij heen voelde veilig en vertrouwd.

Synoniemen

• konde

Gangbaarheid

• Het woord kon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kon" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.

Surinaams

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /kᴐ̃/

Woordherkomst en -opbouw

• Ontwikkeld uit Engels come, voor het eerst opgetekend in 1798.

Werkwoord

kon onovergankelijk

1. komen, aankomen
2. worden

Toki Pona

kon in Sitelen Pona

Uitspraak

• Geluid:  kon    (hulp, bestand)
• IPA: /kon/

Woordafbreking

• kon

Woordherkomst en -opbouw

• van Mandarijn 空氣 (kōngqì) "lucht", "sfeer", "mening"

Zelfstandig naamwoord

kon

1. gas, zoals lucht
2. ademhaling
3. geest, ziel
4. essentie, betekenis

Werkwoord

kon

1. ademen
2. verdampen
3. sublimeren

Bijvoeglijk naamwoord

kon

1. gasvormig
2. abstract
3. onzichtbaar, ongezien
4. ademend

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  kon    (hulp, bestand)

Naar frequentie	9739

Zelfstandig naamwoord

kon

1. nominatief bepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van ko