kin

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kin    (hulp, bestand)
• IPA: /kɪn/

Woordafbreking

• kin

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘deel van de onderkaak’ voor het eerst aangetroffen in 1201
• [tussenwerpsel] via Jiddisch van Hebreeuws כן (ken) oorspronkelijk "aldus, zo"; later "ja"

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kin	kinnen
verkleinwoord	kinnetje	kinnetjes

Zelfstandig naamwoord

kin m

1. (anatomie) het vooruitstekende deel van de onderkaak

Vertalingen

    1. het vooruitstekende deel van de onderkaak   

Aino: nokkeu Baskisch: kokots (eu) Bretons: elgezh (br) v, chik (br) m Duits: Kinn (de) o Engels: chin (en) Fins: leuka (fi) Frans: menton (fr) m Georgisch: ნიკაპი (ka) (nikapi) Indonesisch: dagu (id) Interlingua: mento (ia) Italiaans: mento (it) m Japans: 顎 (ja) (あご, ago)

Groenlands: tallu (kl), talloq (kl) Koreaans: 턱 (ko) (tŏg) Latijn: mentum (la) o Oekraïens: підборіддя (uk) o Pools: podbródek (pl) m Portugees: queixo (pt) m Sloveens: brada (sl) v Slowaaks: brada (sk) v Spaans: barbilla (es) v, barba (es) v, mentón (es) m Tsjetsjeens: чӀэнга (ç̇enga) Turks: çene (tr) Vietnamees: cằm (vi)

Tussenwerpsel

kin!

1. (Bargoens) akkoord!, in orde!, oké!, goed!

Synoniemen

1. kim

Gangbaarheid

• Het woord kin staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kin" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Navajo

Uitspraak

• IPA: /kxɪ̀n/

Zelfstandig naamwoord

kin

1. huis