kif

Nederlands

[A] van Marokkaans Arabisch كيف zn (kief), in de betekenis van ‘hasjiesj’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1961 ^[1]
[B] door deletie van de t uit kift zn ^[2]

[A] de kif v / m

(maatschappij), softdrug, bereid uit ingedikt sap van gedroogde en fijngestampte vrouwelijke hennepbloemen met een hoog gehalte aan het werkzame bestanddeel THC

1.

[B] de kif v / m

Het woord kif staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

51 %	van de Nederlanders;
56 %	van de Vlamingen.^[3]

kif m

(spreektaal) stickie, joint ^[1]
(spreektaal) passie, fantasie, plezier
«La moto, c’est son kif à Patou.»
Motorrijden is Patou's passie. ^[1]
(spreektaal) verlangen
«Il a le kif d’acheter une Merco.»
Hij droomt ervan een Mercedes te kopen. ^[1]