jukken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van jukken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		jukken			te jukken
	toekomend		zullen jukken			te zullen jukken
voltooid	tegenwoordig		hebben gejukt			te hebben gejukt
	toekomend		gejukt zullen hebben			gejukt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	jukkend		gejukt			ev. juk	mv. verouderd jukt	jukke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	juk	jukt	jukt	jukt	jukt	jukken	jukken	jukken
verleden (o.v.t.)	jukte	jukte	jukte	jukte	jukte	jukten	jukten	jukten
toekomend (o.t.t.t.)	zal jukken	zult/zal jukken	zult/zal jukken	zult jukken	zal jukken	zullen jukken	zullen jukken	zullen jukken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou jukken	zou jukken	zou(dt) jukken	zoudt jukken	zou jukken	zouden jukken	zouden jukken	zouden jukken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gejukt	hebt gejukt	hebt/heeft gejukt	hebt gejukt	heeft gejukt	hebben gejukt	hebben gejukt	hebben gejukt
verleden (v.v.t.)	had gejukt	had gejukt	had gejukt	hadt gejukt	had gejukt	hadden gejukt	hadden gejukt	hadden gejukt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gejukt hebben	zal/zult gejukt hebben	zult/zal gejukt hebben	zult gejukt hebben	zal gejukt hebben	zullen gejukt hebben	zullen gejukt hebben	zullen gejukt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gejukt hebben	zou gejukt hebben	zou/zoudt gejukt hebben	zoudt gejukt hebben	zou gejukt hebben	zouden gejukt hebben	zouden gejukt hebben	zouden gejukt hebben