juk
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
![]() |

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- juk
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘trektuig voor dieren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | juk | jukken |
verkleinwoord | jukje | jukjes |
Zelfstandig naamwoord
juk o
- houten pasvorm die op de schouders gedragen wordt en twee te dragen gewichten (emmers, manden) verbindt
- (figuurlijk) wat iemand wordt opgelegd als last
- (techniek) draag- of verbindingsconstructie
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1. houten pasvorm die op de schouders gedragen wordt en twee te dragen gewichten verbindt
Werkwoord
vervoeging van |
---|
jukken |
juk
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jukken
- Ik juk.
- gebiedende wijs van jukken
- Juk!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jukken
- Juk je?
Gangbaarheid
- Het woord juk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "juk" herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
92 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 3
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 1 lettergreep in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Figuurlijk in het Nederlands
- Techniek in het Nederlands
- Werkwoordsvorm in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 96 %
- Prevalentie Vlaanderen 92 %