juk

Niet te verwarren met: yuk

Man met juk.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  juk    (hulp, bestand)
• IPA: / jʏk / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• juk

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘trektuig voor dieren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	juk	jukken
verkleinwoord	jukje	jukjes

Zelfstandig naamwoord

juk o

1. houten pasvorm die op de schouders gedragen wordt en twee te dragen gewichten (emmers, manden) verbindt
2. (figuurlijk) wat iemand wordt opgelegd als last
3. (techniek) draag- of verbindingsconstructie

Hyponiemen

• ankerjuk, halsjuk, slavenjuk

Afgeleide begrippen

• jukbeen, jukbloem, jukschei

Vertalingen

    1. houten pasvorm die op de schouders gedragen wordt en twee te dragen gewichten verbindt   

Engels: yoke (en) Italiaans: giogo (it) m

Spaans: yugo (es) m

Werkwoord

vervoeging van
jukken

juk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jukken
   

   • Ik juk. 

2. gebiedende wijs van jukken
   

   • Juk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jukken
   

   • Juk je? 

Gangbaarheid

• Het woord juk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "juk" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
92 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.