incident

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  incident    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·ci·dent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, verder te herleiden tot het Latijnse incidens. In de betekenis van ‘(hinderlijk) voorval’ voor het eerst aangetroffen in 1683

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	incident	incidenten
verkleinwoord	incidentje	incidentjes

Zelfstandig naamwoord

incident o

1. een opschudding verwekkend voorval

   • Er was gisteren een ernstig incident aan de grens met Noord-Korea. 

2. vervelende gebeurtenis, ongeval

   • Het cabinepersoneel zou normaal gesproken bij de nooduitgang zitten. Het is niet duidelijk waarom zij het incident niet konden voorkomen. In een verklaring, zei PIA: ,,Een passagier opende ten onrechte de nooddeur waardoor de noodglijbaan geactiveerd werd.”  
   • De tocht bleef, aldus de organisatie, verschoond van grote incidenten, al moest twee keer na een valpartij een ambulance worden gebeld.  

   ▸ Tunnels worden vanuit de verkeerscentrales 24 uur per dag in de gaten gehouden met camera's en detectiesystemen. "Zo kunnen wegverkeersleiders bij incidenten de tunnel afsluiten, hulpdiensten alarmeren en installaties in de tunnels bedienen", schrijft Rijkswaterstaat.

3. (juridisch) twistpunt naast het hoofdgeschil in een geding [1]

   ▸ De RvA kan voor de behandeling van het incident om een aanvulling van de waarborgsom vragen.

Verwante begrippen

• voorval

Hyponiemen

• bewijsincident, bomincident, grensincident

Afgeleide begrippen

• coïncident, incidentenpolitiek, incidentie

Vertalingen

    1. een opschudding verwekkend voorval   

Duits: Zwischenfall (de) m

IJslands: atburður (is) m Spaans: incidente (es) m

Gangbaarheid

• Het woord incident staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "incident" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Engels

enkelvoud	meervoud
incident	incidents

Zelfstandig naamwoord

incident

1. incident, voorval

stellend	vergrotend	overtreffend
incident	more incident	most incident

Bijvoeglijk naamwoord

incident

1. bijkomend, incidenteel
2. inherent
3. (natuurkunde) binnenvallend (van deeltjes, straling)

Frans

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
incident	l'incident	incidents	les incidents

Zelfstandig naamwoord

incident m

1. incident, voorval

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	incident	incidents
vrouwelijk	incidente	incidentes

Bijvoeglijk naamwoord

incident

1. bijkomend, incidenteel