doof

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  doof    (hulp, bestand)
• IPA: /doːf/

Woordafbreking

• doof

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘niet kunnende horen’ voor het eerst aangetroffen in 1240

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	doof	dover	doofst
verbogen	dove	dovere	doofste
partitief	doofs	dovers	-

Bijvoeglijk naamwoord

doof

1. niet of minder goed tot horen in staat zijn

   • De dove man kon nog een prima leven leiden. 

Hyponiemen

• potdoof, stokdoof

Afgeleide begrippen

• doofblind, doofheid, doofstom, doverik, dovig

Uitdrukkingen en gezegden

• zich doof houden

iets niet willen horen

• horende doof zijn

niet luisteren

• zich Oost-Indisch doof houden

niet willen luisteren

• zo doof als een kwartel

heel erg doof

Vertalingen

    1. niet of minder goed tot horen in staat zijn   

Catalaans: sord (ca) Duits: taub (de) Engels: deaf (en) Frans: sourd (fr) Hindi: बहरा (hi) Ido: surda (io) Indonesisch: tuli (id)

Italiaans: sordo (it) Javaans: budeg (jv) Occitaans: sord (oc) Pools: głuchy (pl) Spaans: sordo (es) Turks: sağır (tr)

Werkwoord

vervoeging van
doven

doof

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doven
   

   • Ik doof. 

2. gebiedende wijs van doven
   

   • Doof! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doven
   

   • Doof je? 

Afgeleide begrippen

• doofpot

Gangbaarheid

• Het woord doof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "doof" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  doof    (hulp, bestand)

stellend	vergrotend	overtreffend
doof	doofer, döfer	am (doofsten) *, (döfsten) *
alle verbuigingsvormen

Bijvoeglijk naamwoord

doof

1. stom [4], [5], saai, vervelend