vervelend

Uit WikiWoordenboek
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·ve·lend
Woordherkomst en -opbouw
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen vervelend vervelender vervelendst
verbogen vervelende vervelendere vervelendste
partitief vervelends vervelenders -

Bijvoeglijk naamwoord

vervelend

  1. niet boeiend
    • Wat een vervelende klus, zeg... 
  2. op een hinderlijke manier onprettig
    • Ik schopte die vervelende jongen direct de klas uit. 
     Er waren de nodige vervelende lui, die onbeschoft, arrogant of verwend waren en ik deed mijn best om ze te vermijden.[1]
Synoniemen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van: vervelen
verbogen vorm: vervelende

vervelend

  1. onvoltooid deelwoord van vervelen

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen

  1. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
  2. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be


Afrikaans

stellend attributief
vervelend vervelende

Bijvoeglijk naamwoord

vervelend

  1. saai
    «En die Ad Nauseamroset vir 'Best in show' met erevermelding vir Vervelende Eentonige Konsekwentheid gaan aan Nathan Bond.»
    En de Ad-Nauseamrozet voor 'Best in show' met eervolle vermelding voor Saaie Eentonige Consequentheid gaat naar Nathan Bond.