Naar inhoud springen

vervelend

Uit WikiWoordenboek
  • ver·ve·lend
vervoeging van: vervelen
verbogen vorm: vervelende

vervelend

  1. onvoltooid deelwoord van vervelen
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen vervelendvervelendervervelendst
verbogen vervelendevervelenderevervelendste
partitief vervelendsvervelenders-

vervelend

  1. niet boeiend
    • Wat een vervelende klus, zeg... 
  2. onaangenaam/onprettig en tegelijkertijd hinderlijk en lastig
    • Ik schopte die vervelende jongen direct de klas uit. 
     Er waren de nodige vervelende lui, die onbeschoft, arrogant of verwend waren en ik deed mijn best om ze te vermijden.[1]
  3. intimiderend
    • Wat is dat nu voor een vervelende opmerking? 
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[2]
  1. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers op Wikipedia
  2. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
stellend attributief
vervelendvervelende

vervelend

  1. saai
    «En die Ad Nauseamroset vir 'Best in show' met erevermelding vir Vervelende Eentonige Konsekwentheid gaan aan Nathan Bond.»
    En de Ad-Nauseamrozet voor 'Best in show' met eervolle vermelding voor Saaie Eentonige Consequentheid gaat naar Nathan Bond.
  2. niet fijn
     ' In Rebecca's kamer blijft Thea aarzelend op de drempel staan, omdat ze het eigenlijk vervelend vindt om op twee plaatsen tegelijk te moeten zijn.[1]
     ' Dat had ze zelf altijd heel vervelend gevonden, dus kwam er binnen in het geboortekaartje 'Teuntje' te staan.[2]
  1. Jessie Burton vert. Mieke Trouw-Luyckx
    “Het huis aan de Herengracht” (2022), Luitingh-Sijthoff op Wikipedia, ISBN 9789024586332
  2. Teuntje de Haan
    “Een muur van water” (2018), Em. Querido's Uitgeverij op Wikipedia, ISBN 9789021409375