dof

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dof    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dof

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘mat, gedempt’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1608

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	dof	doffer	dofst
verbogen	doffe	doffere	dofste
partitief	dofs	doffers	-

Bijvoeglijk naamwoord

dof

1. zonder weerschijn, zonder glans (van oppervlakten)

   • Na lang poetsen kregen de doffe schoenen hun glans terug. 

2. niet helder en met weinig hoge tonen (van geluiden), maar wel luid

   • We horen een dof gerommel in de verte. 

3. lusteloos, futloos, mat, duf

   ▸ De afhangende schouders en de doffe oogopslag in het afgetobde gezicht waren de opvallendste kenmerken.

Synoniemen

• [1] mat
• [3] lusteloos, futloos, mat

Antoniemen

• [1] glanzend
• [3] levenslustig, levendig, geanimeerd, stralend

Verwante begrippen

• lusteloosheid, futloosheid, matheid

Afgeleide begrippen

• doffen, doffer, dofferd, dofheid, dofmouw, dofweg, verdoffen

Vertalingen

    1. zonder weerschijn   

Papiaments: surdu

Spaans: mate (es), apagado (es), deslucido (es), deslustrado (es), desvaído (es)

    2. van geluiden   

Spaans: sordo (es), apagado (es)

    3. lusteloos, futloos   

Spaans: pesado (es)

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dof	doffen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

dof m

1. slag, stoot

Werkwoord

vervoeging van
doffen

dof

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doffen
   

   • Ik dof. 

2. gebiedende wijs van doffen
   

   • Dof! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doffen
   

   • Dof je? 

Gangbaarheid

• Het woord dof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "dof" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.