credit

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  credit    (hulp, bestand) (Nederland)
• Geluid:  credit    (hulp, bestand) (België)

Woordafbreking

• cre·dit

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘tegoed, schuldig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1543

Zelfstandig naamwoord

credit o

1. (boekhouding) dat wat men als koopman of bankhouder schuldig is
2. (boekhouding) passiefzijde, rechterzijde van de balans met schulden en vermogen
3. (boekhouding) tegoed van de rekeninghouder

Synoniemen

• creditzijde, krediet, tegoed

Hyponiemen

• tax-credit

Afgeleide begrippen

creditbedrag creditcard creditcontract

creditkaart creditmanagement creditnota

creditpost creditrekening creditrente creditrestrictie

creditsaldo creditvereniging creditzij creditzijde creditboeking

Verwante begrippen

• crediteur, crediteren

Antoniemen

• debet

Vertalingen

    1.   

Engels: credit (en)

Spaans: crédito (es) m

Gangbaarheid

• Het woord credit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'credit' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  credit (VS)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
credit	credits

Zelfstandig naamwoord

credit

1. krediet
2. erkenning

vervoeging
onbepaalde wijs	to  credit
he/she/it	credits
verleden tijd	credited
voltooid deelwoord	credited
onvoltooid deelwoord	crediting
gebiedende wijs	credit

Werkwoord

credit

1. erkennen

   «He was credited for his consribution.»

   Zijn bijdrage vond erkenning.