erkenning
Uiterlijk
- er·ken·ning
- Naamwoord van handeling van erkennen met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | erkenning | erkenningen |
verkleinwoord | - | - |
de erkenning v
- een bevestiging van de juistheid of geldigheid van iets
- Hij heeft lang moeten wachten op de erkenning van zijn in Syrië behaalde diploma's
- waardering
- Professor Feringa heeft vandaag erkenning gehad voor zijn baanbrekend werk in de chemie door het ontvangen van de Nobelprijs.
1. een bevestiging van de juistheid of geldigheid van iets
- Het woord erkenning staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "erkenning" herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be