crediteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  crediteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• cre·di·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse créditer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
crediteren	crediteerde	gecrediteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

crediteren

1. (boekhouding) op iemands rekening als tegoed (credit) bijschrijven
2. (boekhouding) op de creditzijde boeken

Hyponiemen

• decrediteren

Afgeleide begrippen

• creditering, crediteur, creditrice

Antoniemen

• debiteren

Vertalingen

    1. als tegoed boeken   

Duits: creditieren (de) Engels: credit (en)

Frans: créditer (fr) Spaans: acreditar (es), abonar (es)

Gangbaarheid

• Het woord crediteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "crediteren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.