begeleiden

vrouwelijke hardloopster door de politie begeleid [1]

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
begeleiden	begeleidend
begeleiding	begeleid
begeleider

Uitspraak

• Geluid:  begeleiden    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /bə.χə.ˈlɛɪ̯.də(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant): /bə.ɣə.ˈlɛː.də(n)/
  • (Limburg): /bə.ɣə.ˈlɛɪ̯.də(n)/

Woordafbreking

• be·ge·lei·den

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van geleiden met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
begeleiden	begeleidde	begeleid
zwak -d	volledig

Werkwoord

begeleiden

1. overgankelijk iemand op zijn weg vergezellen

   • Vader en moeder begeleidden Ivo samen toen hij voor het eerst naar zwemles ging. 

   ▸ Ik moest op een voor mijn gevoel onlogische manier aan de overkant teruglopen langs Canal Grande om links af te slaan bij de Fondamenta dei Tolentini langs de Rio de la Cazziola e de Ca' Rizzi. De muziek van die namen begeleidde mij op mijn tocht.

2. overgankelijk (muziek) een partij spelen die de harmonische aanvulling is van een solopartij

   • De zanger werd begeleid op een spinet en een vedel. 

3. helpen, steunen

   • De leraar begeleidt zijn leerlingen naar het examen. 

   ▸ De rustige manier waarop Jeroen haar spraakwaterval begeleidde, die meer weg had van een vulkaanuitbarsting, was groots te noemen.

Gelijkklinkende woorden

• begeleidden

Synoniemen

• accompagneren, escorteren

Afgeleide begrippen

• begeleider, begeleiding

Vertalingen

    1. vergezellen   

Duits: begleiten (de) Engels: accompany (en), escort (en) Frans: accompagner (fr)

Limburgs: beglieje (li) Papiaments: kompañá Spaans: acompañar (es), guiar (es), escoltar (es)

Gangbaarheid

• Het woord begeleiden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "begeleiden" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.