aer

Niet te verwarren met: aër

Bretons

Zelfstandig naamwoord

aer

1. lucht

Iers

	enkelvoud	meervoud
nominatief	aer	-
genitief	aeir	-

Zelfstandig naamwoord

aer m

1. lucht

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈaːɛːr/

Woordafbreking

• a·er

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Oudgriekse ἀήρ (aēr).

Zelfstandig naamwoord

āēr m

1. lucht
2. nevel

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	āēr	āĕrēs
genitief	āĕris	āĕrum
datief	āĕrī	āĕribus
accusatief	āĕrem	āĕrēs
vocatief	āēr	āĕrēs
ablatief	āĕre	āĕribus

Schrijfwijzen

• Soms gebruikt men een trema om aan te geven dat de "ae" niet als een tweeklank moet uitgesproken worden: "aër".

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /æː(^ɐ)(^r)/ (Etsbergs)

Werkwoord

aer

1. (Hooglimburgs) aanvoegende wijs in de tegenwoordige tijd van zeen

   «Ich haop det 't good aer.»

   Ik hoop dat het goed is.

2. (Hooglimburgs) derde persoon enkelvoud van zeen

   «Det aer mietj vaderlandj.»

   Dat is mijn vaderland.

3. (Hooglimburgs), (slang) eerste persoon enkelvoud van zeen.

   «'ch Aer zjuus wie doe aers!»

   Ik ben precies zoals jij bent!

Manado-Maleis

Zelfstandig naamwoord

aer

1. water

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudnederlandse *ār

Zelfstandig naamwoord

aer v

1. aar

Zeeuws

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Middelnederlandse hâer

Zelfstandig naamwoord

aer

1. haar

Schrijfwijzen

• 'aer
• aor
• 'aor