aar

Een aar van gerst

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aar    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• aar

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bovenste deel van de halm van graangewassen’ voor het eerst aangetroffen in 1240

(erfwoord) afkomstig van : Middelnederlands: aar (1240), aer (1287) o Germaans: *ahiz- o Indo-Europees: *h2éḱ-es-

Verwant in Germaans: West: Duits: Ähre v (Oudhoogduits: ahir, ehir o), Engels: ear, Fries: ier Oost: Oudnoords: ax o Oost: Gotisch: ahs o

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aar	aren
verkleinwoord	aartje	aartjes

Zelfstandig naamwoord

aar v/m

1. bloeiwijze van granen
2. bovenste deel van de halm van gras- of graangewassen

Gelijkklinkende woorden

• Aar

Afgeleide begrippen

• aarmunt, aren, arenlezer, arenpalm, arenvis

Vertalingen

    1. bloeiwijze van granen   

Duits: Ähre (de) v Engels: ear (en), spike (en) Frans: épi (fr) m

Italiaans: spiga (it) v Russisch: колос (ru) m Spaans: espiga (es)

    2. bovenste deel van de halm van gras- of graangewassen   

Duits: Ähre (de) v Engels: ear (en), spike (en)

Frans: épi (fr) m Spaans: espiga (es)

Werkwoord

vervoeging van
aren

aar

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aren
   

   • Ik aar. 

2. gebiedende wijs van aren
   

   • Aar! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aren
   

   • Aar je? 

Gangbaarheid

• Het woord aar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "aar" herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
75 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Noors

Zelfstandig naamwoord

aar

1. verouderde spelling of vorm van år tot 1917

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van aar, o

Nynorsk

Zelfstandig naamwoord

aar

1. verouderde spelling of vorm van år tot 1917

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van aar, o

Wolof

Uitspraak

• Geluid:  aar    (hulp, bestand)

Zelfstandig naamwoord

aar

1. bescherming