aër

Niet te verwarren met: aer

Latijn

Uitspraak

• IPA: /ˈaː.eːr/

Woordafbreking

• a·er

Woordherkomst en -opbouw

• Ontleend aan het Oudgriekse ἀήρ (aēr).

Zelfstandig naamwoord

āër m

1. lucht
2. (dichterlijk) nevel

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	āēr	āërēs
genitief	āëris	āërum
datief	āërī	āëribus
accusatief	āërem	āërēs
vocatief	āēr	āërēs
ablatief	āëre	āëribus

Schrijfwijzen

• Het trema werd in de Romeinse periode niet gebruikt en is daarom niet noodzakelijk: ook "aer" komt voor.