starten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  starten    (hulp, bestand)
• IPA: /stɑrtə(n)/

Woordafbreking

• star·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘beginnen’ voor het eerst aangetroffen in 1893
• afgeleid van start met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
starten	startte	gestart
zwak -t	volledig

Werkwoord

starten

1. overgankelijk iets op gang brengen

   • Hij had zijn motor nog niet gestart. 

2. ergatief ergens een begin mee maken

   • Hij is al vroeg in de morgen gestart. 

Hyponiemen

• doorstarten, herstarten, opstarten

Afgeleide begrippen

   

gestart startbaan startbewijs startblok startblokkering startbox starter = startgeld startgewicht starthek startkabel startkapitaal startklaar startknop = startkwalificatie startlijn startmenu startmotor startnota startnotitie startnummer = startonderbreker startpagina startpistool startplaats startpunt startraket startrij = startscherm startschot startsein startstreep startsubsidie starttijd starttoren startverbod

Vertalingen

    1. iets op gang brengen   

Duits: starten (de) Engels: start (en)

Spaans: arrancar (es)

    2. ergens een begin mee maken   

Duits: anfangen (de), beginnen (de), starten (de)

Gangbaarheid

• Het woord starten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "starten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Deens

Woordafbreking

• star·ten

Naar frequentie	2114

Zelfstandig naamwoord

starten, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van start

Noors

Woordafbreking

• star·ten

Naar frequentie	2915

Zelfstandig naamwoord

starten,

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van start

Nynorsk

Woordafbreking

• star·ten

Zelfstandig naamwoord

starten, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van start