uitwerpen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitwerpen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitwerpen			uit te werpen
	toekomend		zullen uitwerpen uit zullen werpen			te zullen uitwerpen uit te zullen werpen
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgeworpen			te hebben uitgeworpen
	toekomend		uitgeworpen zullen hebben			uitgeworpen te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitwerpend		uitgeworpen			ev. werp uit	mv. verouderd werpt uit	werpe uit (bijzin) uitwerpe
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	werp uit	werpt uit	werpt uit	werpt uit	werpt uit	werpen uit	werpen uit	werpen uit
verleden (o.v.t.)	wierp uit	wierp uit	wierp uit	wierp uit	wierp uit	wierpen uit	wierpen uit	wierpen uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitwerpen	zult/zal uitwerpen	zult/zal uitwerpen	zult uitwerpen	zal uitwerpen	zullen uitwerpen	zullen uitwerpen	zullen uitwerpen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitwerpen	zou uitwerpen	zou(dt) uitwerpen	zoudt uitwerpen	zou uitwerpen	zouden uitwerpen	zouden uitwerpen	zouden uitwerpen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitwerp	uitwerpt	uitwerpt	uitwerpt	uitwerpt	uitwerpen	uitwerpen	uitwerpen
verleden (o.v.t.)	uitwierp	uitwierp	uitwierp	uitwierp	uitwierp	uitwierpen	uitwierpen	uitwierpen
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitwerpen uit zal werpen	zult/zal uitwerpen uit zult/zal werpen	zult/zal uitwerpen uit zult/zal werpen	zult uitwerpen uit zult werpen	zal uitwerpen uit zal werpen	zullen uitwerpen uit zullen werpen	zullen uitwerpen uit zullen werpen	zullen uitwerpen uit zullen werpen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitwerpen uit zou werpen	zou uitwerpen uit zou werpen	zou(dt) uitwerpen uit zou(dt) werpen	zoudt uitwerpen uit zoudt werpen	zou uitwerpen uit zou werpen	zouden uitwerpen uit zouden werpen	zouden uitwerpen uit zouden werpen	zouden uitwerpen uit zouden werpen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgeworpen	hebt uitgeworpen	hebt/heeft uitgeworpen	hebt uitgeworpen	heeft uitgeworpen	hebben uitgeworpen	hebben uitgeworpen	hebben uitgeworpen
verleden (v.v.t.)	had uitgeworpen	had uitgeworpen	had uitgeworpen	hadt uitgeworpen	had uitgeworpen	hadden uitgeworpen	hadden uitgeworpen	hadden uitgeworpen
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgeworpen hebben	zal/zult uitgeworpen hebben	zult/zal uitgeworpen hebben	zult uitgeworpen hebben	zal uitgeworpen hebben	zullen uitgeworpen hebben	zullen uitgeworpen hebben	zullen uitgeworpen hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgeworpen hebben	zou uitgeworpen hebben	zou/zoudt uitgeworpen hebben	zoudt uitgeworpen hebben	zou uitgeworpen hebben	zouden uitgeworpen hebben	zouden uitgeworpen hebben	zouden uitgeworpen hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgeworpen worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgeworpen				er is uitgeworpen
verleden	er werd uitgeworpen				er was uitgeworpen
toekomend	er zal uitgeworpen worden				er zal uitgeworpen zijn
voorwaardelijk	er zou uitgeworpen worden				er zou uitgeworpen zijn