spotten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  spotten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• spot·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘ontdekken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1982
• In de betekenis van ‘de draak steken met’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1220

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
spotten	spotte	gespot
zwak -t	volledig

Werkwoord

spotten

1. inergatief zich met belachelijk makende of oneerbiedige scherts uiten
2. overgankelijk ergens tegenkomen, op een bepaalde plaats aanwezig zien

Verwante begrippen

• gekscheren, honen, uitlachen

Hyponiemen

• bespotten, vogelspotten (2)

Afgeleide begrippen

   

gespot spotachtig spotbeeld spotdicht spotgoedkoop spotkoopje spotlied spotlijster spotlust spotmerel spotnaam spotpopje spotprent spotprijs spotschrift spotter spotternij spotvogel spotziek spotzucht

Vertalingen

    1. zich met belachelijk makende of oneerbiedige scherts uiten   

Duits: spaßen (de) Engels: mock (en), scoff (en)

Frans: se moquer (fr) Spaans: burlarse (es)

Werkwoord

vervoeging van
spotten

spotten

1. meervoud verleden tijd van spotten
   

   • Wij spotten. 
     
   • Jullie spotten. 
     
   • Zij spotten. 

Gangbaarheid

• Het woord spotten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "spotten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Duits

Uitspraak

• Geluid:  spotten    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʃpɔtn/

Woordafbreking

• spot·ten

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
spotten	spottete	gespottet
	volledig

Werkwoord

spotten

1. spotten, bespotten

   «In dieser Komödie spottet der Dichter über das Familienleben.»

   In deze komedie spottet de dichter over het gezinsleven.

Synoniemen

• bespötteln, spötteln, verspotten

Afgeleide begrippen

• Spott, Spötter, Spottpreis