snavel

Nederlands

[1] De snavel van een gans.

Uitspraak

• Geluid:  snavel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsnavəl / (2 lettergrepen); /ˈsnavəɫ/

Woordafbreking

• sna·vel

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands snavel "snuit", in de betekenis van ‘vogelbek’ voor het eerst aangetroffen in 1287

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	snavel	snavels
verkleinwoord	snaveltje	snaveltjes

Zelfstandig naamwoord

snavel m

1. (zoötomie) bek van een vogel of schildpad

   • De snavel van de kluut buigt enigszins omhoog. 

2. (dysfemisme) mond

   • Hou je snavel! 

Verwante begrippen

• bek, neb, nebbe, tuit, vogelbek

Hyponiemen

• dolksnavel, haaksnavel, ibissnavel, ivoorsnavel

Afgeleide begrippen

• geelsnavelduiker, langsnavelig, snavelachtig, snavelbranden, snaveldier, snaveldolfijn, snavelpunt, snavelvlieg, snavelvormig, snavelzegge, spleetsnavelig

Vertalingen

    1. bek van een vogel of schildpad   

Afrikaans: snawel (af) Albanees: sqep (sq) Amhaars: አፍ (am) Arabisch: منقار (ar) Chinees: 喙 (zh) Deens: næb (da) o Duits: Schnabel (de) m Engels: bill (en), beak (en) Esperanto: beko (eo) Fins: nokka (fi) Frans: bec (fr) m

Fries: snaffel (fy) Galicisch: bico (gl), peteiro (gl) Italiaans: becco (it) Japans: くちばし (ja) Litouws: snapas (lt) Nynorsk: nebb (nn) Pools: dziób (pl) Slowaaks: zobák (sk) Spaans: pico (es) m Zweeds: näbb (sv)

Gangbaarheid

• Het woord snavel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "snavel" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Werkwoord

snavel

1. Australisch (schertsend) gekscherend stelen, inpikken

   «Then he missed his silk handkerchief. "Ghost!" he said, breathing heavily. "Mag's snavelled it!.."»

   Toen miste hij zijn zijden zakdoek. "Geest!" zij hij, zwaar ademend. "Mag heeft het afgepakt!.."