slap

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  slap    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• slap

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘niet strak’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	slap	slapper	slapst
verbogen	slappe	slappere	slapste
partitief	slaps	slappers	-

Bijvoeglijk naamwoord

slap

1. stevigheid ontberend

   • Deze slappe aandrijfriem moet strakgetrokken worden. 

2. overdrachtelijk: laf, onmachtig, kordaatheid ontberend

   • Dat was gewoon slap van je. 
   • Hij had de slappe lach. 

Afgeleide begrippen

   

slapdarm slaphanger slaphartig slapheid slapjanus slapkist slaplip slappeling slappen slapte slapzak

Vertalingen

    1.   

Engels: flat (en)

Spaans: achatado (es), débil (es), decaído (es), enclenque (es), fláccido (es), flojo (es), lánguido (es), mortecino (es)

Werkwoord

vervoeging van
slappen

slap

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van slappen
   

   • Ik slap. 

2. gebiedende wijs van slappen
   

   • Slap! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van slappen
   

   • Slap je? 

Gangbaarheid

• Het woord slap staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "slap" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Deens

Woordafbreking

• slap

Werkwoord

slap

1. gebiedende wijs van slappe

Werkwoord

slap

1. verleden tijd van slippe

Engels

Woordherkomst en -opbouw

• Vermoedelijk van het Nederduitse slappe.

vervoeging
onbepaalde wijs	to  slap
he/she/it	slaps
verleden tijd	slapped
voltooid deelwoord	slapped
onvoltooid deelwoord	slapping
gebiedende wijs	slap

Werkwoord

slap

1. overgankelijk een klap geven, meppen, slaan
2. onovergankelijk klepperen, kletteren

enkelvoud	meervoud
slap	slaps

Zelfstandig naamwoord

slap

1. klap, mep, slag

Bijvoeglijk naamwoord

slap

1. eensklaps, plotseling
2. met een klap