schrik

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  schrik    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schrik

Woordherkomst en -opbouw

• Gesubstantiveerde werkwoordsstam van schrikken

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schrik
verkleinwoord	schrikje	schrikjes

Zelfstandig naamwoord

schrik m

1. het ervaren van een gevoel van angst, bijvoorbeeld als gevolg van een plotselinge verandering of gevaarlijke situatie

   • De schrik zat er goed in. 

   ▸ Zo kwam ik een keer na een lange dag aan bij een op de kaart gemarkeerde waterbron om tot mijn schrik te ontdekken dat hij helemaal was opgedroogd.

   ▸ Zijn ogen waren wijd open van schrik.

Verwante begrippen

• angst, ontsteltenis, ontzetting

Hyponiemen

• doodsschrik, kinderschrik, vogelschrik

Afgeleide begrippen

   

schrikaanjagend schrikachtig schrikbarend schrikbeeld schrikbewind schrikdraad schrikhek schrikkelijk schrikken schrikkleur schrikneurose schrikplank schrikpoeder schrikreactie schrikreflex schrikschijter schrikschoen schriksteiger schrikstelling schrikstroom schriktouw schrikverwekkend schrikwekkend

Vertalingen

    1. het ervaren van een gevoel van angst, bijvoorbeeld als gevolg van een plotselinge verandering of gevaarlijke situatie   

Engels: fright (en), terror (en) Italiaans: paventi (it)

Papiaments: spantu Spaans: susto (es) m, terror (es) m

Werkwoord

vervoeging van
schrikken

schrik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schrikken
   

   • Ik schrik. 

2. gebiedende wijs van schrikken
   

   • Schrik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schrikken
   

   • Schrik je? 

Gangbaarheid

• Het woord schrik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "schrik" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.