riem

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  riem    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /rim/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /rim/

Woordafbreking

• riem

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Spaans, in de betekenis van ‘hoeveelheid papier’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1384
• In de betekenis van ‘leren band’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285
• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘roeispaan’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	riem	riemen
verkleinwoord	riempje	riempjes

Zelfstandig naamwoord

riem m

1. een band van leer of een ander materiaal

   • Hij droeg altijd een riem omdat anders zijn broeken niet lekker zaten. 

2. een steel met een blad dat gebruikt wordt een vaartuig voort te bewegen

   • Omdat hij niet wist hoe hij de riem goed vast kon houden, roeide hij erg langzaam. 

3. een farde sigaretten (pakjes sigaretten in een groter pak verpakt)

Synoniemen

• [1] gordel
• [2] roeiriem, roeispaan

Hyponiemen

   

aandrijfriem bandriem borstriem broekriem = buikriem damesriem dierenriem distributieriem = drijfriem gebedsriem gordelriem halsriem hondenriem = lunsriem nagelriem schaatsriem schoenriem staartriem = tandriem tongriem veiligheidsriem ventilatorriem zadelriem

Afgeleide begrippen

• riemaandrijving, riemdol, riemer, riemhout, riemoverbrenging, riemschijf, riemslag

Uitdrukkingen en gezegden

• De riem er af leggen.

stoppen met werken

• De riem er op leggen.

hard zijn best doen

Vertalingen

    1. een band van leer of een ander materiaal   

Duits: Gürtel (de) m Engels: belt (en) Frans: ceinture (fr) v Italiaans: cintura (it) v Papiaments: faha

Pools: pas (pl) m Russisch: ремень (ru) m Spaans: cinturón (es) m, correa (es) v Vietnamees: thắt lưng (vi) Waals: cingue (wa) v

    2. een steel met een blad dat gebruikt wordt een vaartuig voort te bewegen   

Duits: Ruder (de) o Engels: oar (en) Frans: rame (fr) v Italiaans: remo (it) m

Noors: styre (no) o Nynorsk: styre (nn) o Pools: wiosło (pl) o Russisch: весло (ru) o

Werkwoord

vervoeging van
riemen

riem

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van riemen
   

   • Ik riem. 

2. gebiedende wijs van riemen
   

   • Riem! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van riemen
   

   • Riem je? 

Gangbaarheid

• Het woord riem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "riem" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.