onderstandig

Nederlands

1. vissenkop, 2. baarddraad, 3. neus, 4. kieuwen met kieuwspleet, 5. borstvin, 6. rugvin/vetvin, 7. staartvin, 8. zijlijn, 9. anaalvin, 10. ?, 11. buikvin/zijvin, 12. staartwortel.
Bek: bovenstandig, eindstandig, onderstandig.

Boven-, tussen- en onderstandig vruchtbeginsel

Uitspraak

• Geluid:  onderstandig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• on·der·stan·dig

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstellende afleiding van onder en stand met het achtervoegsel -ig

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	onderstandig	onderstandiger	onderstandigst
verbogen	onderstandige	onderstandigere	onderstandigste
partitief	onderstandigs	onderstandigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

onderstandig

1. (dierkunde) bij vissen een bepaalde stand van de bek, waarbij de bek naar beneden wijst.
2. (beschrijvende plantkunde) zich onder de plaats waar de kelk en de kroon zijn ingeplant bevindend

   • Een onderstandig vruchtbeginsel. 

Antoniemen

• [2]: bovenstandig

Vertalingen

    2. plantkunde   

Engels: inferior (en)

Gangbaarheid

• Het woord 'onderstandig' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.