manu

Angelsaksisch

Woordherkomst en -opbouw

• Komt van het Germaanse *manō en het Proto-Indo-Europese *mon-, welke "nek" betekenen.

Uitspraak

• IPA: /ˈmɑnʊ/

Zelfstandig naamwoord

manu v

1. manen

Fijiaans

Woordherkomst en -opbouw

• (erfwoord) van Proto-Oceanisch *manuk, vergelijk Maori manu.

Zelfstandig naamwoord

manu

1. vogel

Hawaïaans

Woordherkomst en -opbouw

• (erfwoord) van Proto-Oceanisch *manuk, vergelijk Maori manu.

Zelfstandig naamwoord

manu

1. vogel

Kapingamarangi

Zelfstandig naamwoord

manu

1. vogel

Latijn

Zelfstandig naamwoord

manū v

1. ablatief enkelvoud van manus

Lets

1e persoon	enkelvoud		meervoud
naamval	m	v	m	v
nominatief	mans	mana	mani	manas
genitief	mana	manas	manu	manu
datief	manam	manai	maniem	manām
accusatief	manu	manu	manus	manas
instrumentalis	manu	manu	maniem	manām
locatief	manā	manā	manos	manās
vocatief	mans	mana	mani	manas

Bezittelijk voornaamwoord

manu

1. mijn, van mij (bij het enkelvoud van een woord in de accusatief of instrumentalis of het meervoud van een woord in de genitief)

Maori

Woordherkomst en -opbouw

• (erfwoord) van Proto-Oceanisch *manuk, vergelijk Hawaïaans manu.

Zelfstandig naamwoord

manu

1. vogel

Sardisch

Woordherkomst en -opbouw

• Komt van het Latijnse manus, wat "hand" betekent.

Zelfstandig naamwoord

manu

1. hand

Siciliaans

Woordherkomst en -opbouw

• Komt van het Latijnse manus, wat "hand" betekent.

Zelfstandig naamwoord

manu

1. hand

Twi

Zelfstandig naamwoord

manu

1. de tweede zoon