ken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ken    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /kɛn/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /kɛn/

Woordafbreking

• ken

Werkwoord

vervoeging van
kennen

ken

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kennen
   

   Ik ken.

2. gebiedende wijs van kennen
   

   Ken!

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kennen
   

   Ken je?