ken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ken    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /kɛn/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /kɛn/

Woordafbreking

• ken

Werkwoord

vervoeging van
kennen

ken

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kennen
   

   • Ik ken. 

2. gebiedende wijs van kennen
   

   • Ken! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kennen
   

   • Ken je?