ion

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ion    (hulp, bestand)
• IPA: /jɔn, /'jonə(n)/

Woordafbreking

• ion

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘elektrisch geladen deeltje’ voor het eerst aangetroffen in 1886
• neologisme uit het Grieks ion, met het achtervoegsel -on

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ion	ionen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

ion o

1. (natuurkunde) (scheikunde) een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen

Hyponiemen

• anion, hyperion, kation, tribune-ion, waterstofion

Afgeleide begrippen

   

ionenbron ionenbuis ionenmotor ionenpomp ionenraket ionenrooster ionentheorie ionenwisselaar ionisch ionosfeer ionsterkte ionstraal lithium-ion-accu

Vertalingen

    1.   

Afrikaans: ioon (af) Duits: Ion (de) m Engels: ion (en) Frans: ion (fr) m Limburgs: ion (li) Nedersaksisch: Ion (nds) Noord-Fries: ion

Pools: jon (pl) m Schots: ion (sco) Slowaaks: ión (sk) m Spaans: ión (es) m, ion (es) m Tsjechisch: ion (cs) monbezield, iont (cs) monbezield Turks: iyon (tr)

Gangbaarheid

• Het woord ion staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ion" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Limburgs

Zelfstandig naamwoord

ion

1. (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Noord-Fries

Zelfstandig naamwoord

ion

1. (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen

Schots

Zelfstandig naamwoord

ion

1. (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /jɔn/, /jɔːn/, /ɪjɔːn/

Woordafbreking

• ion

Zelfstandig naamwoord

ion monbezield

1. (natuurkunde)(scheikunde) ion; een atoom of een molecuul die elektrisch geladen is door een gebrek aan of overschot van één of meer elektronen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	ion	ionty
genitief	iontu	iontů
datief	iontu	iontům
accusatief	ion	ionty
vocatief	ionte	ionty
locatief	iontu	iontech
instrumentalis	iontem	ionty

Schrijfwijzen

• iont monbezield

Afgeleide begrippen

• anion monbezield
• ionosféra v
• iontový
• kation monbezield
• zwitterion monbezield

Verwante begrippen

• aniont monbezield
• aniontový
• ionizace v
• kationt monbezield
• kationový / kationtový

Anagrammen

• oni mbezieldmv

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.