húnn

Oudnoords

Woordafbreking

• húnn

m [zwak-a] [A]+[B]+[C]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	húnn		húnar
genitief	húns		húna
datief	húni		húnum
accusatief	hún		húna

Zelfstandig naamwoord

[A] húnn m

1. (dierkunde) jong (met name een jong van een beer), een jong dier
2. jongen, knaap

Zelfstandig naamwoord

[B] húnn m

1. een kort houten blokje
2. (spel) dobbelsteen, teerling

Zelfstandig naamwoord

[C] húnn m

1. (scheepvaart) kraaiennest (scheepsonderdeel)