Naar inhoud springen

blekk

Uit WikiWoordenboek


  • blek
  • Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord blek.

blekk o

  1. (scheikunde) inkt
    «Vanligvis er blekk svart, men i våre dager kan man få det i ulike farger.»
    Gewoonlijk is inkt zwart, maar thans kun je het krijgen in verschillende kleuren.
  2. (dierkunde) zwarte vloeistof die inktvissen spuiten
    «Blekkspruten spruter blekk når den blir skremt.»
    De octopus spuit inkt wanneer hij wordt verschrikt.
o enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blekk     blekket     blekk     blekka
blekkene  
genitief   blekks     blekkets     blekks     blekkas
blekkenes  
  • [1]: penn og blekk
pen en inkt
  • [1]: skrive så blekket spruter
heel veel schrijven (letterlijk: schrijven tot de inkt spuit)
  • [1]: straks blekket var tørt
onmiddellijk na dat het document, het akkoord of iets dergelijks werd ondertekend (letterlijk: zodra de inkt droog was)

blekk

  1. verouderde spelling of vorm van blikk tot 2005 (betekenis: blik (plaatstaal))
(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, onzijdig


  • blek
  • [A] Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord blek.
  • [B] Afkomstig van de Nederduitse zelfstandige naamwoorden blek en blik.
  • [C] Samenhang met het zelfstandige naamwoord blekkje.
  • [D] Afgeleid van het Noorse werkwoord blekke.
o
[A] + [B]
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blekk     blekket     blekk     blekka
bijvorm: blekki  

[A] blekk o

  1. (scheikunde) blik
    «Blekk er ei væske som er svart eller mørk i farge.»
    Inkt is een vloeistof die zwart of donker is van kleur.
  2. (dierkunde) zwarte vloeistof die inktvissen spuiten
    «Blekkspruten spruter blekk når den blir skremt.»
    De octopus spuit inkt wanneer hij wordt verschrikt.
  • [1]: skrive med penn og blekk
met pen en inkt schrijven

[B] blekk m

  1. blik
  • eit spann av blekk
een emmer van blik
m
[C] + [D]
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blekk     blekken     blekker
bijvorm: blekkar  
  blekkene
bijvorm: blekkane  

[C] blekk m

  1. merkteken (heldere plek) in de schors van een boom dat deze kan worden gekapt
  2. richtpunt, het middelpunt van een schietschijf

[D] blekk m

  1. koeltje, luchtstroom, tocht, trek
  2. slag, tik