bleek

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bleek    (hulp, bestand)
• IPA: /blek/

Woordafbreking

• bleek

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wit’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901
• In de betekenis van ‘veld om was te bleken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1520

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bleek	bleker	bleekst
verbogen	bleke	blekere	bleekste
partitief	bleeks	blekers	-

Bijvoeglijk naamwoord

bleek

1. gering van kleur

   • Na die skivakantie hadden alle bleke gezichten weer kleur gekregen. 
   • De zieke zag er heel bleek uit, want de bloeddoorstroming van de huid was minder geworden. 

   ∗ De anonimiteit en vluchtigheid die een verblijf in een hotel normaal gesproken kenmerken, die de sensatie van treurnis en opwinding teweegbrengen dat je tijdelijk in een niemandsland tussen vertrek van huis en thuiskomst verzeild bent geraakt, waar, omdat er niets gebeurt, net zo goed alles zou kunnen gebeuren, en die een man alleen tussen vreemde lakens na een whisky te veel, achterovergeslagen op een kruk aan de bar in de lobby met een laatste slappe grap voor de stoïcijns glazen polerende barman, op het idee kunnen brengen dat er geen haan naar zou kraaien als hij de nachtportier belde met de vraag of hij iemand kende die haar diensten aanbood, waarbij het alleen die whisky te veel is die hem ervan weerhoudt om dat ook echt te doen, zijn hier in Grand Hotel Europa bleke herinneringen aan een moderniteit die zich ver weg van hier afspeelt in een andere wereld.

Hyponiemen

• doodsbleek, lijkbleek, vaalbleek, wasbleek

Afgeleide begrippen

bleekaarde bleekachtig bleekbruin bleekgezicht

bleekgroen bleekheid bleekloog bleekmiddel

bleekneus bleekpoeder bleekrood bleekscheet bleekschijter

bleekselderie bleekselderij bleekveld bleekwater bleekweide

bleekzout bleekzucht bleker blekerij bleking

Vertalingen

    1. gering van kleur   

Deens: bleg (da) Duits: bleich (de), blass (de) Engels: pale (en) Frans: pâle (fr)

Slowaaks: bledý (sk) Spaans: pálido (es) Tsjechisch: bledý (cs)

Werkwoord

vervoeging van
bleken

bleek

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bleken
   

   • Ik bleek. 

2. gebiedende wijs van bleken
   

   • Bleek! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bleken
   

   • Bleek je? 

Werkwoord

vervoeging van
blijken

bleek

1. enkelvoud verleden tijd van blijken
   

   • Ik bleek. 
     
   • Jij bleek. 
     
   • Hij, zij, het bleek. 

Vaste voorzetsels

• bleek uit

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bleek	bleken
verkleinwoord	bleekje	bleekjes

Zelfstandig naamwoord

bleek v/m

1. een grasveld waarop wasgoed in het zonlicht te bleken werd gelegd

Afgeleide begrippen

• bleekweide

Vertalingen

    1. een grasveld waarop wasgoed in het zonlicht te bleken werd gelegd   

Engels: bleachfield (en), croft (en)

Spaans: lavadero (es) m

Gangbaarheid

• Het woord bleek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bleek' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.