afbrokkelen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van afbrokkelen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		afbrokkelen			af te brokkelen
	toekomend		zullen afbrokkelen af zullen brokkelen			te zullen afbrokkelen af te zullen brokkelen
voltooid	tegenwoordig		hebben afgebrokkeld			te hebben afgebrokkeld
	toekomend		afgebrokkeld zullen hebben			afgebrokkeld te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	afbrokkelend		afgebrokkeld			ev. brokkel af	mv. verouderd brokkelt af	brokkele af (bijzin) afbrokkele
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	brokkel af	brokkelt af	brokkelt af	brokkelt af	brokkelt af	brokkelen af	brokkelen af	brokkelen af
verleden (o.v.t.)	brokkelde af	brokkelde af	brokkelde af	brokkelde af	brokkelde af	brokkelden af	brokkelden af	brokkelden af
toekomend (o.t.t.t.)	zal afbrokkelen	zult/zal afbrokkelen	zult/zal afbrokkelen	zult afbrokkelen	zal afbrokkelen	zullen afbrokkelen	zullen afbrokkelen	zullen afbrokkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afbrokkelen	zou afbrokkelen	zou(dt) afbrokkelen	zoudt afbrokkelen	zou afbrokkelen	zouden afbrokkelen	zouden afbrokkelen	zouden afbrokkelen
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	afbrokkel	afbrokkelt	afbrokkelt	afbrokkelt	afbrokkelt	afbrokkelen	afbrokkelen	afbrokkelen
verleden (o.v.t.)	afbrokkelde	afbrokkelde	afbrokkelde	afbrokkelde	afbrokkelde	afbrokkelden	afbrokkelden	afbrokkelden
toekomend (o.t.t.t.)	zal afbrokkelen af zal brokkelen	zult/zal afbrokkelen af zult/zal brokkelen	zult/zal afbrokkelen af zult/zal brokkelen	zult afbrokkelen af zult brokkelen	zal afbrokkelen af zal brokkelen	zullen afbrokkelen af zullen brokkelen	zullen afbrokkelen af zullen brokkelen	zullen afbrokkelen af zullen brokkelen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afbrokkelen af zou brokkelen	zou afbrokkelen af zou brokkelen	zou(dt) afbrokkelen af zou(dt) brokkelen	zoudt afbrokkelen af zoudt brokkelen	zou afbrokkelen af zou brokkelen	zouden afbrokkelen af zouden brokkelen	zouden afbrokkelen af zouden brokkelen	zouden afbrokkelen af zouden brokkelen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb afgebrokkeld	hebt afgebrokkeld	hebt/heeft afgebrokkeld	hebt afgebrokkeld	heeft afgebrokkeld	hebben afgebrokkeld	hebben afgebrokkeld	hebben afgebrokkeld
verleden (v.v.t.)	had afgebrokkeld	had afgebrokkeld	had afgebrokkeld	hadt afgebrokkeld	had afgebrokkeld	hadden afgebrokkeld	hadden afgebrokkeld	hadden afgebrokkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal afgebrokkeld hebben	zal/zult afgebrokkeld hebben	zult/zal afgebrokkeld hebben	zult afgebrokkeld hebben	zal afgebrokkeld hebben	zullen afgebrokkeld hebben	zullen afgebrokkeld hebben	zullen afgebrokkeld hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou afgebrokkeld hebben	zou afgebrokkeld hebben	zou/zoudt afgebrokkeld hebben	zoudt afgebrokkeld hebben	zou afgebrokkeld hebben	zouden afgebrokkeld hebben	zouden afgebrokkeld hebben	zouden afgebrokkeld hebben
onpersoonlijke lijdende vorm afgebrokkeld worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt afgebrokkeld				er is afgebrokkeld
verleden	er werd afgebrokkeld				er was afgebrokkeld
toekomend	er zal afgebrokkeld worden				er zal afgebrokkeld zijn
voorwaardelijk	er zou afgebrokkeld worden				er zou afgebrokkeld zijn
lijdende vorm afgebrokkeld worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		afgebrokkeld worden			afgebrokkeld te worden
	toekomend		afgebrokkeld zullen worden			afgebrokkeld te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		afgebrokkeld zijn			afgebrokkeld te zijn
	toekomend		afgebrokkeld zullen zijn			afgebrokkeld te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word afgebrokkeld	wordt afgebrokkeld	wordt afgebrokkeld	wordt afgebrokkeld	wordt afgebrokkeld	worden afgebrokkeld	worden afgebrokkeld	worden afgebrokkeld
verleden (o.v.t.)	werd afgebrokkeld	werd afgebrokkeld	werd afgebrokkeld	werdt afgebrokkeld	werd afgebrokkeld	werden afgebrokkeld	werden afgebrokkeld	werden afgebrokkeld
toekomend (o.t.t.t.)	zal afgebrokkeld worden	zult afgebrokkeld worden	zult afgebrokkeld worden	zult afgebrokkeld worden	zal afgebrokkeld worden	zullen afgebrokkeld worden	zullen afgebrokkeld worden	zullen afgebrokkeld worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou afgebrokkeld worden	zou afgebrokkeld worden	zou/zoudt afgebrokkeld worden	zoudt afgebrokkeld worden	zou afgebrokkeld worden	zouden afgebrokkeld worden	zouden afgebrokkeld worden	zouden afgebrokkeld worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben afgebrokkeld	bent afgebrokkeld	bent/is afgebrokkeld	zijt afgebrokkeld	is afgebrokkeld	zijn afgebrokkeld	zijn afgebrokkeld	zijn afgebrokkeld
verleden (v.v.t.)	was afgebrokkeld	was afgebrokkeld	was afgebrokkeld	waart afgebrokkeld	was afgebrokkeld	waren afgebrokkeld	waren afgebrokkeld	waren afgebrokkeld
toekomend (v.t.t.t.)	zal afgebrokkeld zijn	zult afgebrokkeld zijn	zult afgebrokkeld zijn	zult afgebrokkeld zijn	zal afgebrokkeld zijn	zullen afgebrokkeld zijn	zullen afgebrokkeld zijn	zullen afgebrokkeld zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou afgebrokkeld zijn	zou afgebrokkeld zijn	zou/zoudt afgebrokkeld zijn	zoudt afgebrokkeld zijn	zou afgebrokkeld zijn	zouden afgebrokkeld zijn	zouden afgebrokkeld zijn	zouden afgebrokkeld zijn